Κυριακή πρωί, στις 10:45 το ραντεβού όπως κάθε  Κυριακή. Ξεκινήσαμε με την παρουσίαση του Eugene Atget, ενός φωτογράφου εργάτη, αν αναλογιστεί κανείς ότι επί πολλά χρόνια κουβαλούσε μια βαλίτσα 20  κιλών σε κάθε γωνιά του Παρισιού. Το αποτέλεσμα της δουλειάς του, καταπληκτικό! Κι όμως, εργάστηκε τον 19ο αιώνα και η μηχανή του αποτύπωνε τις φωτογραφίες σε γυάλινες πλάκες, ούτε καν σε φιλμ! Η σύγκριση με τη σημερινή εποχή, με τις γνωστές ευκολίες, είναι αναπόφευκτη... Κατόπιν κληθήκαμε ή μάλλον ... προκληθήκαμε από το συντονιστή εκπαιδευτικό της ομάδας μας, να τραβήξουμε ίδιες φωτογραφίες με αυτές που μας δόθηκαν. Για να το κάνουμε αυτό έπρεπε να αναλύσουμε με όρους φωτογραφικής τεχνικής τις φωτογραφίες και κατόπιν να χειριστούμε μόνοι μας τη φωτογραφική μηχανή του σχολείου, την Nikon D3200. Παρακάτω, η πρώτη φωτογραφία που μας δόθηκε και έπειτα αυτή που εμείς τραβήξαμε: Για να γίνει αυτή η λήψη χρειάζονται τα εξής: Αργή ταχύτητα για να γίνει το εφέ του φαντάσματο...

Αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση μας για το 2019 - ας όψεται ο χιονιάς της προηγούμενης εβδομάδας. Για να τηρήσουμε το έθιμο, κόψαμε την καθιερωμένη βασιλόπιτα. Η βασιλόπιτα μας Ο τυχερός που κέρδισε το φλουρί Στη συνέχεια γνωρίσαμε το έργο του Κωνσταντίνου Πίττα. Εκτός από τις φωτογραφίες του που είναι εκπληκτικές, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η ιστορία αυτών των φωτογραφιών: τις τράβηξε μεταξύ 1984-1989 και μετά "έθαψε" τα φιλμ σε ένα συρτάρι μέχρι το 2014. Ευτυχώς, τότε αποφάσισε να μας τις κάνει γνωστές και έτσι μπορούμε τώρα να τις απολαμβάνουμε. Περισσότερα για αυτόν στη σελίδα του: www.cpittas.com Στον υπόλοιπο χρόνο, είδαμε τις φωτογραφίες που τραβήξαμε στη διάρκεια του τελευταίου μήνα και τις κριτικάραμε.