Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα το κλίμα στη συνάντηση μας ήταν εορταστικό. Ξεκινήσαμε με ένα παιχνίδι για να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα ο ένας τον άλλο. Συνεχίσαμε βλέποντας φωτογραφίες της Vivian Maier. Η ιστορία της σαν μυθιστόρημα! Έπειτα ήρθε η στιγμή που όλοι περιμέναμε, δηλαδή να δώσουν οι Secret Santa τα δώρα τους! Βγάλαμε και μια αναμνηστική φωτογραφία στο πνεύμα των ημερών: Έπειτα, συνεχίσαμε σε ταβέρνα του χωριού:

 Πως μπορούμε πχ να φωτογραφήσουμε ένα κτήριο, μπροστά από το οποίο περπατάνε κάποιοι άνθρωποι, χωρίς να φαίνονται αυτοί στη φωτογραφία; Η απάντηση δεν περιέχει μαγεία, αλλά ένα φίλτρο ουδέτερης πυκνότητας. Αυτό κάναμε σήμερα, χρησιμοποιώντας το φίλτρο ND1000 που "κόβει" 10 stop. Αφού το βιδώσεις στο φακό, πρέπει να υπολογίσεις έναν ισοδύναμο συνδυασμό ώστε η φωτογραφία να εκτεθεί σωστά. Οι ισοδύναμοι συνδυασμοί ταχύτητας κλείστρου και διαφράγματος φακού ήταν το θεωρητικό θέμα που ασχοληθήκαμε. Και επειδή η τέχνη δε δημιουργείται από παρθενογένεση, γνωρίσαμε το έργο ενός ακόμη δημιουργού, του Κωνσταντίνου Πίττα. Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία του! Φυσικά παίξαμε κι ένα παιχνίδι που μας φέρνει πιο κοντά! Και ναι, ποζάραμε στο φακό!

 Σήμερα ξεκινήσαμε με μια παρουσίαση για το τι είναι το διάφραγμα του φακού και για το πόσο σημαντικό είναι να έχει ένας φακός μια "γρήγορη" μέγιστη τιμή, να έχει δηλαδή ανοιχτό διάφραγμα. Μια επίδειξη ενός παλιού χειροκίνητου manual φακού, πάντα βοηθάει σε αυτές τις περιπτώσεις. Ακολούθησε μια ευχάριστη διαδικασία, η κλήρωση για τον Secret Santa του καθενός από εμάς. Τραβήξαμε χαρτάκι με το όνομα αυτουνού που θα γίνουμε οι κρυφοί Αγιοβασίληδες του! Έπειτα αναφερθήκαμε στη ζωή και το έργο του μεγάλου φωτογράφου Walker Evans. Γνωστός κυρίως για τις φωτογραφίες του στην Αμερική μετά το κραχ του 1929. Και βέβαια δε γινόταν να μην παίξουμε και να μην ποζάρουμε. Αυτή τη φορά παίξαμε μια παραλλαγή ενός αγαπημένου μας παιχνιδιού!

Εστιακή απόσταση φακού. Τι αντιπροσωπεύουν τα mm; Προτιμάμε αυτούς με σταθερή εστιακή απόσταση ή τους ζουμ και γιατί; Κάπως έτσι ξεκινήσαμε σήμερα. Όμως η σημερινή μέρα ήταν ξεχωριστή. Η Ρ......α είχε γενέθλια, οπότε της πήραμε μια τούρτα για να σβήσει τα κεράκια -έστω... το κεράκι! Ακολούθησε το καθιερωμένο παιχνίδι μας... Έπειτα ήρθε η ...αποφασιστική στιγμή να δούμε μια παρουσίαση για τον Henri Cartier-Bresson! Υπέροχος! Και μιας και σήμερα είχαμε συγκεντρωθεί σχεδόν όλοι, βγάλαμε και μια ομαδική φωτογραφία!  

 Ασπρόμαυρη ή έγχρωμη; Ποια τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα της καθεμιάς; Ποιες οι ευκολίες που προσφέρουν και πως μπορεί να σε παρασύρει η γοητεία τους; Με τέτοια θέματα ξεκινήσαμε την ημέρα μας. Ακολούθησε ένα από τα αγαπημένα μας παιχνίδια, απαραίτητο για να αποφορτιστούμε. Ακολούθησε η θεωρία περί τεχνικής. Τι είναι το κλείστρο; Πόσα στοπ διαφορά έχουν οι ταχύτητες 1/125 και 1/30; Ποια από τις δύο θα επιτρέψει να μπει περισσότερο φως στον αισθητήρα και πόσες φορές περισσότερο; Τέλος, εκμεταλλευτήκαμε τα φθινοπωρινά χρώματα για να ποζάρουμε.

Συγκεντρωθήκαμε το απόγευμα του Σαββάτου, ακριβώς την ώρα που έπεφτε το σκοτάδι. Ωραία ατμόσφαιρα! Ξεκινήσαμε με τις ...οδηγίες χρήσης προς νέους καλλιτέχνες φωτογράφους. Θαυμάσαμε τα πορτρέτα διάσημων προσωπικοτήτων που τράβηξε ο Henri Cartier Bresson και τονίσαμε πως κίνητρο στη φωτογραφία, όπως και σε όλες τις τέχνες, δεν πρέπει να είναι η αναζήτηση της επιτυχίας, αλλά η χαρά της δημιουργίας! Έπειτα ακολούθησε μια ιδιαίτερη στιγμή, καθώς ο συντονιστής εκπαιδευτικός κ. Γιώργος Τούλης, βράβευσε τη μαθήτρια Δέσποινα Παπαγιαννούλη για το γεγονός ότι την περσινή χρονιά ήταν παρούσα σε όλες τις συναντήσεις! Είχαμε ήδη κουραστεί πνευματικά λιγάκι, οπότε φροντίσαμε να αποφορτίσουμε παίζοντας ένα από τα αγαπημένα μας παιχνίδια: μάντεψε ποιο cartoon έχεις στην πλάτη σου. Εντάξει, τα βρήκαμε όλα! Μετά περάσαμε στο τεχνικό μέρος και μιλήσαμε για το σώμα της DSLR φωτογραφικής μηχανής και συγκεκριμένα για τον καθρέφτη, το πεντάπρισμα και τον αισθητήρα. Η διαθέσιμη ώρα πλησίαζε στο τέλος, αλλά αν

 Τη σημερινή μέρα ξεκινήσαμε ανάποδα: προκειμένου να προλάβουμε το σκοτάδι, βγήκαμε στην αυλή του σχολείου και ποζάραμε μέχρι ... τελικής πτώσεως! Έπειτα πήγαμε στη βιβλιοθήκη και ξεκινήσαμε το θεωρητικό μέρος. Αρχικά είπαμε κάποια tips τα οποία κάθε δημιουργός (σε οποιαδήποτε τέχνη) οφείλει να εφαρμόζει όταν θέλει να παράγει καλλιτεχνικό έργο. Κατόπιν, παίξαμε ένα παιχνίδι, από αυτά που καλλιεργούν τις σχέσεις μεταξύ των μελών, την πτώση εμπιστοσύνης! Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται και λίγο θάρρος -εκτός από τα να δείξεις εμπιστοσύνη στους υπόλοιπους. Τέλος, είπαμε κάποια εισαγωγικά για τους τύπους των φωτογραφικών μηχανών και τις διαφορές που έχουν μεταξύ τους. Εσείς τι ψηφίζετε; Mirrorless ή DSLR;

 Πως να βγάλεις μια "ωραία" φωτογραφία, χωρίς όμως καλλιτεχνική αξία; Αυτό ήταν το σημερινό θέμα συζήτησης μας. Δε χρειάζεται να πούμε βέβαια, ότι παίξαμε κάποια παιχνίδια, αυτή τη φορά με ένα μεγάλο σχοινί. Και φυσικά ποζάραμε με μεγάλη χαρά!

 Το ημερολόγιο μας για το 2024 είναι έτοιμο! Φέτος αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε σχήμα, γιατί ο εκτυπωτής Α3 του σχολείου μάς πρόδωσε, βγήκε εκτός λειτουργίας από μια βλάβη που προς το παρόν δεν μπόρεσε να επισκευαστεί. Σας ενθαρρύνουμε να κατεβάσετε και να εκτυπώσετε ελεύθερα το ημερολόγιο μας.

Η πρώτη μας συνάντηση για τη νέα σχολική χρονιά είναι γεγονός! Η χαρά μας απερίγραπτη, ειδικά μετά την απρόσμενη διακοπή του περσινού προγράμματος λόγω ενός τροχαίου ατυχήματος που είχε ο συντονιστής εκπαιδευτικός κ. Γεώργιος Τούλης.  Ξεκινήσαμε καθορίζοντας το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθούμε ως ομάδα και τους στόχους που θα επιδιώξουμε. Έπειτα έγινε μια παρουσίαση από τον συντονιστή εκπαιδευτικό σχετικά με την καλλιτεχνική φωτογραφία και τις διαφορές της από την εφαρμοσμένη. Στο τέλος δε μπορούσαμε παρά να παίξουμε κάποια παιχνίδια ice-breaking για να γνωριστούμε καλύτερα μεταξύ μας. Όμως η συνάντηση μας δε τελείωσε εκεί. Η συγκεκριμένη νύχτα προσφέρονταν για φωτογράφηση του νυχτερινού ουρανού, μιας και είχαμε Νέα Σελήνη και ο ουρανός ήταν καθαρός. Ανανεώσαμε λοιπόν το ραντεβού μας και  ξαναβρεθήκαμε στον προαύλιο χώρου του ιερού ναού της Παναγίας Κονταριώτισσας.

Andre Kertesz. Με αυτόν ξεκινήσαμε τη μέρα μας σήμερα. Τι πιο ωραίο; Συνεχίσαμε μαθαίνοντας μερικά πράγματα για το συγχρονισμό του φλας (συγχρονισμός υψηλής ταχύτητας & πίσω κουρτίνας). Μετά από καιρό παίξαμε πάλι ένα από τα αγαπημένα μας παιχνίδια: Και κλείσαμε την ημέρα μας με το γνωστό τρόπο: ποζάροντας ο ένας για τον άλλο!

 Σήμερα, ξεκινήσαμε με Robert Frank! Είδαμε όλες τις φωτογραφίες από το περίφημο βιβλίο του "The Americans" και όχι μόνο. Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε για πρώτη φορά τη φετινή χρονιά, με το φλας. Ξεκινήσαμε με τα βασικά, guide number κλπ. Μάθαμε γιατί όταν χρησιμοποιούμε φλας σε σκοτεινό περιβάλλον, δεν έχει σημασία τι ταχύτητα κλείστρου θα χρησιμοποιήσουμε. Έπειτα, προκειμένου να συσφιχθούν οι σχέσεις μεταξύ των μελών, μεταβήκαμε σε ταβέρνα του χωριού για να απολαύσουμε το φαγητό που προσφέρει και για να συζητήσουμε θέματα εκτός φωτογραφίας.

 Επειδή, μία από τις φωτογραφίες που τραβήξαμε στην τελευταία συνάντηση, μας άρεσε πολύ, σκεφτήκαμε να την κάνουμε αφίσα! Ορίστε το αποτέλεσμα:

 Στα πλαίσια της γνωριμίας μας με το έργο των μεγάλων δημιουργών, είδαμε φωτογραφίες και μάθαμε μερικά βιογραφικά στοιχεία για τον Walker Evans. Έπειτα, επισκεφτήκαμε τον παρακείμενο στο σχολείο χείμαρρο, το Ξερολάκι, το οποίο χρησιμοποιήσαμε ως φόντο για τις φωτογραφίες μας. Κατόπιν, δοκιμάσαμε να φωτογραφήσουμε, κόντρα στο φως, ένα μέλος της ομάδας μας. Το φωτόμετρο επηρεάστηκε από τον υπάρχοντα φωτισμό και το πρόσωπο καταγράφηκε σκοτεινό. Κάνοντας αντιστάθμιση έκθεσης +2 f/stop, ναι μεν το πρόσωπο καταγράφηκε σωστά, χάθηκαν όμως οι λεπτομέρειες στο φόντο. Τέλος, συνεχίσαμε το γνωστό παιχνίδι ποζάροντας ο ένας για τον άλλο... Χμ, η γωνία λήψης παίζει μεγάλο ρόλο ... Οι δυο φωτογραφίες παρακάτω τραβήχτηκαν την ίδια ακριβώς στιγμή από διαφορετική γωνία:

Σήμερα ξεκινήσαμε με Garry Winogrand, με τον οποίο έχουμε μια πνευματική συγγένεια, καθώς ήταν ο δάσκαλος (Πλάτων Ριβέλλης) του δασκάλου μας (Γιώργος Τούλης), οπότε μπορούμε να πούμε ότι είμαστε 3ης γενιάς μαθητές του! Ο Winogrand φωτογράφιζε ασταμάτητα, ακόμη και σε στιγμές χαλάρωσης, πχ όταν έπινε τον καφέ του! Το συμπέρασμα απλό: όταν είσαι φωτογράφος, πρέπει να φωτογραφίζεις συνέχεια... Έπειτα ασχοληθήκαμε με ένα τεχνικό θέμα, την αντιστάθμιση έκθεσης. Το φωτόμετρο υπολογίζοντας ότι όλη η αντανάκλαση προέρχεται από ένα αντικείμενο χρώματος 18% γκρι, σφάλλει όταν η σκηνή περιέχει πολύ μαύρο ή άσπρο, με αποτέλεσμα να αποδίδονται στη φωτογραφία ως γκρι. Για να διορθωθεί αυτό το σφάλμα, πρέπει να υποφωτίσουμε τα σκοτεινά θέματα ή να υπερφωτίσουμε τα φωτεινά. Στις φωτογραφίες παρακάτω, φωτογραφίσαμε ένα μαύρο μπουφάν. Χρειάστηκε διόρθωση -2 f/stop για να αποδοθεί το μαύρο χρώμα σωστά. Έπειτα, μεταβήκαμε στο χώρο έξω από το σχολείο για να ποζάρουμε, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι υπήρχα