Συνάντηση 16-12-2018
Με τον Garry Winogrand μας συνδέει κάτι: ο συντονιστής του προγράμματος μας, ο εκπαιδευτικός Γιώργος Τούλης, δίπλα στον οποίο μαθητεύουμε, ήταν μαθητής του Πλάτωνα Ριβέλλη, ο οποίος με τη σειρά του ήταν μαθητής του Garry Winogrand! Θα μπορούσαμε λοιπόν να ισχυριστούμε ότι είμαστε 3ης γενιάς μαθητές του Winogrand! Για τον Winogrand μπορούν να γραφτούν άπειρες σελίδες. Εμείς θα σταθούμε σε μια "λεπτομέρεια": ο Winogrand είχε τραβήξει περίπου 250000 φωτογραφίες (2500 φιλμ ανεμφάνιστα, 6500 μόνο εμφανισμένα και 3000 φιλμ μόνο σε κοντάκτ) τις οποίες δεν είχε εκτυπώσει ποτέ! Τι μεγαλύτερη απόδειξη ότι δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα αλλά απλά να βρίσκουμε χαρά στη διαδικασία της λήψης -εάν το κάνουμε θα έρθει και το αποτέλεσμα που επιθυμούμε.
Μετά από καθολική απαίτηση ξαναπαίξαμε το αγαπημένο μας παιχνίδι, όπως μπορείτε να δείτε στην παρακάτω φωτογραφία:
Όσοι μας γνωρίζετε προσωπικά μπορείτε να διακρίνετε ότι δεχτήκαμε μια επίσκεψη - έκπληξη που μας χαροποίησε ιδιαίτερα από πρώην αλλά και από ...μελλοντικά μέλη! Ο νοών νοείτω...
Μετά ασχοληθήκαμε με τους τρόπους που μπορεί να αντιμετωπίσει ο φωτογράφος την ύπαρξη υψηλής αντίθεσης στη σκηνή. Ο κανόνας λέει ότι υπερφωτίζω για να καταγράψω τα σκοτεινά σημεία και υποφωτίζω για να καταγράψω τα φωτεινά σημεία. Καταλήξαμε ότι ο φωτογράφος πρέπει να επιλέξει ποιους τόνους θέλει να καταγράψει σωστά, μιας και είναι αδύνατον να τους καταγράψει όλους.
Αδύνατον; Όχι ακριβώς. Χρησιμοποιώντας κάποιο πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας μπορείς να ενώσεις πολλές φωτογραφίες και να δημιουργήσεις μία που να περιέχει όλους τους τόνους. Για να το κάνεις αυτό πρέπει να τραβήξεις με τρίποδο πολλές διαφορετικές, ως προς την εκφώτιση, φωτογραφίες με το ίδιο καδράρισμα. Για παράδειγμα, μπορείς να τραβήξεις 7 φωτογραφίες, μία με τις τιμές που προτείνει το φωτόμετρο, μία με -1 stop, μία με -2 stop, μ.ία με -3 stop, μία με +1 stop, μία με +2 stop και μία με +3 stop. Η τεχνική αυτή ονομάζεται High Dynamic Range. Κάναμε μια απόπειρα να δημιουργήσουμε μια τέτοια εικόνα:
Μετά από καθολική απαίτηση ξαναπαίξαμε το αγαπημένο μας παιχνίδι, όπως μπορείτε να δείτε στην παρακάτω φωτογραφία:
Όσοι μας γνωρίζετε προσωπικά μπορείτε να διακρίνετε ότι δεχτήκαμε μια επίσκεψη - έκπληξη που μας χαροποίησε ιδιαίτερα από πρώην αλλά και από ...μελλοντικά μέλη! Ο νοών νοείτω...
Μετά ασχοληθήκαμε με τους τρόπους που μπορεί να αντιμετωπίσει ο φωτογράφος την ύπαρξη υψηλής αντίθεσης στη σκηνή. Ο κανόνας λέει ότι υπερφωτίζω για να καταγράψω τα σκοτεινά σημεία και υποφωτίζω για να καταγράψω τα φωτεινά σημεία. Καταλήξαμε ότι ο φωτογράφος πρέπει να επιλέξει ποιους τόνους θέλει να καταγράψει σωστά, μιας και είναι αδύνατον να τους καταγράψει όλους.
Αδύνατον; Όχι ακριβώς. Χρησιμοποιώντας κάποιο πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας μπορείς να ενώσεις πολλές φωτογραφίες και να δημιουργήσεις μία που να περιέχει όλους τους τόνους. Για να το κάνεις αυτό πρέπει να τραβήξεις με τρίποδο πολλές διαφορετικές, ως προς την εκφώτιση, φωτογραφίες με το ίδιο καδράρισμα. Για παράδειγμα, μπορείς να τραβήξεις 7 φωτογραφίες, μία με τις τιμές που προτείνει το φωτόμετρο, μία με -1 stop, μία με -2 stop, μ.ία με -3 stop, μία με +1 stop, μία με +2 stop και μία με +3 stop. Η τεχνική αυτή ονομάζεται High Dynamic Range. Κάναμε μια απόπειρα να δημιουργήσουμε μια τέτοια εικόνα:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου